Θεωρία προτίμησης ρευστότητας, πολιτική μηδενικών επιτοκίων και ποσοτική χαλάρωση
Οι πολιτικές μηδενικών επιτοκίων και ποσοτικής χαλάρωσης του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού των ΗΠΑ απέτυχαν να αποκαταστήσουν την ανάπτυξη στην αμερικανική οικονομία, όπως και αναμενόταν να συμβεί με βάση τη θεωρία (δηλαδή μέσω της αύξησης των δαπανών για επενδύσεις στο πλαίσιο της θεωρίας του Κέυνς ή από μια εκτεταμένη προσφορά χρήματος στο πλαίσιο της θεωρίας του Φρίντμαν και της στήριξης της από τον Μπερνάνκι). Ο ανώτερος μελετητής Jan Kregel αναλύει ορισμένα από τα επιχειρήματα ως προς το γιατί απέτυχαν οι συγκεκριμένες πολιτικές να δώσουν ώθηση στην οικονομική ανάκαμψη, δίνοντας έμφαση σε μια κοινή παρανόηση σχετικά με τη θεωρία προτίμησης ρευστότητας του Κέυνς. Για την ακρίβεια, ο Kregel υποστηρίζει ότι η προτίμηση ρευστότητας συνδέεται λανθασμένα με την πρόσφατη εφαρμογή της πολιτικής των μηδενικών επιτοκίων. Ο Kregel ισχυρίζεται, επίσης, ότι ο Κέυνς θα είχε εφαρμόσει την πολιτική των μηδενικών επιτοκίων εντελώς διαφορετικά, με τη ρύθμιση της προσφοράς και του επιτοκίου και αφήνοντας στην αγορά τον προσδιορισμό του όγκου των συναλλαγών. Το παρόν κείμενο πολιτικής διευκρινίζει τις θεωρητικές προσεγγίσεις του Κέυνς σχετικά με την αντισυμβατική νομισματική πολιτική και παρέχει μια ουσιαστική ανάλυση των αιτιών για τις οποίες οι πολιτικές των κεντρικών τραπεζών δεν κατάφεραν να επιτύχουν τους δεδηλωμένους στόχους τους.
Σημείωμα Πολιτικής 2014/5(425.45 KB)